هوای خوش شکوفایی

...

صالح توی یکی از پستهاش پرسیده: اگر زندگی موسیقی متن داشت در این لحظه از زندگیتون چه موسیقی پخش میشد؟
.
برای من همین آن، همین لحظه:
تمِ «عاشقانه ای برای نانا» اثر باشکوه «انیو موریکونه» برای فیلم «سینما پارادیزو»

هوای خوش شکوفایی...

 

خیلِ سحاب از هر طرف رنگین کمان کرده به کف
باران چو تیری بر هدف، دست توانا ریخته
خاقانی
...

 

عصر دیروز/ بعد از باران/ نزدیک خونه/ شهلا الان برام فرستاد

هوای خوش شکوفایی...

... مدتی‌ست دلم برای اسماعیل تنگ می‌شود! پسرک نابینایی همسن و سال من از فامیلهای دور زهرا خانم -همسایه‌مان- که با مادر و پدر ساده و روستایی و خواهر و برادرهای بیشمارش در زیرزمین نُه متری بی‌پنجره و تاریکِ خانه‌ی زهرا خانم زندگی میکرد. جلوی در خانه‌ی زهرا خانم می‌ایستاد و من چون شنونده‌ای حیرت‌زده به دهانش چشم میدوختم و اسماعیل با پلکهای بسته‌ای که تکان میخورد و سری که در واکنش به هر صدا میچرخید، با لحنی مودبانه و موقر درباره‌ی همه چیز حرفهای بزرگ بزرگ میزد؛ حرفهایی که گاه نمی‌فهمیدم. و اصلا در عجبم، من که فقط با دخترها سَر و سِرّ داشتم چرا آنطور روبروی این پسرک حرّاف می‌ایستادم و حرکات و سکنات و لبهای و کلماتش را می‌پاییدم و ...! آخرین بار سالها پیش در بهشت زهرا، بالای سر مزار زهرا خانم دیدمش. دلم میخواست میرفتم نزدیک و دوباره صدایش را میشنیدم و آن حرکات دست و صورت و لبها و پلکهایش را... مدتی‌ست، دلم که برایش تنگ میشود با حیرتی عجیب، به اسماعیل نگاه میکنم؛ به پلکهای بسته‌ای که تکان میخورد و لحن موقری که حرفهای بزرگ بزرگ میزند حرفهایی که ... مدتی‌ست! مدتی‌ست! ... زبان شمع فهميدم‌، ند هوای خوش شکوفایی...

. کوچه‌ها هرچی هم اسم داشتند و پیشونی هرکدومشون چندتا اسم عوض کرده بود باز هم با اون اسمی صداشون میکردیم که برامون ملموستر و بامسماتر بود: کوچه‌ی بربری، کوچه‌ی مسجد تُرکها، کوچه‌ی بهروزاینا، کوچه ممدشامی، کوچه دوتابرادرا!... لابد توی خونه‌های دیگه هم کسانی برای کوچه‌ها اسمهایی داشتند، مثلا کوچه‌ی طرف! ولی هیچوقت پیش نیامد من کوچه‌ای رو به اسمِ طرفی! صدا کنم چون اصلا تا وقتی توی محله‌ی پدری بودم نه من طرفی داشتم، نه طرفی منو داشت! بنابراین اونروزا میخوندم: ای که از کوچه‌ی این طرف و اون طرف میگذری... بگذر بابا!   هوای خوش شکوفایی...

. داستان کوتاه «شوخی کوچولو» اثر چخوف نازنین را بارها و بارها خوانده‌ام.. شوخی کوچکی که شورمندانه میتواند به بزرگی حیرت ناباورانه‌ی نادنکا باشد، چون نسیمی شورانگیز و غمّاز که تا در شیب بی‌پروایی‌ها با او دمخور نشوی و گوش به دلرباییهایش نسپاری، هوشربایی نمی‌کند و سر در زلف خم اندر خمت به زمزمه‌ای سرک نمیکشد و مستانگی نمیکند و ... جذبه‌ی شوق، نسیمِ تو رساند به مشام ور نه کس بوی تو از بادِ صبا نشنیده است . اینجا بخوانیدش هوای خوش شکوفایی...

.

آن حال ساده‌ام کی ناپدید شد؟
از نقل‌ها گذشت فعلی بعید شد
دیروزِ مستمر، امروز ِ ضدِ حال
مستقبلی شد و حالم شهید شد!

مینا/92

هوای خوش شکوفایی...

. آهنگ Que Sera, Sera (هرچه بخواهد بشود، مي‌شود) با آواز «دوريس دي» / از فيلم زيباي «مردي که زياد مي‌دانست» ساخته آلفرد هيچکاک 1956 . وقتي دختري كوچك بودم از مادرم پرسيدم: "چه خواهم شد؟ " " زيبا خواهم شد؟ يا ثروتمند؟ " و او اينگونه پاسخ داد: دنيا اينگونه است همان خواهي شد كه بايد...   هوای خوش شکوفایی...

  سال 68 در مسابقه‌ای تلوزیونی برای بهترین جمله به مناسبت روز زن با عنوان «رسالت زن امروز» شرکت کردم میدونستم اول میشم و دلم نمیخواست اسم خودم رو بدم، اسم شهلا رو دادم! اسم فامیلم رو هم اشتباه شنیده بودند و خلاصه نفر اول شد: «شهلا اروج»! با اینحال فردا توی اداره یکی از راننده ها گفت: خانم اروجلو دیشب اسمتون رو اعلام کردند! . دیشب داشتم به اون جمله فکر میکردم ... و خنده‌م گرفته بود که باب میل اونروزها و شاید اینروزهای چنان مسابقاتی بوده. میخندیدم به اینکه چقدر اهل شعار بود این «شهلا اروج»! هوای خوش شکوفایی...

 

قبولِ عُذر تاخیر از جنابِ ابر ممکن نیست!
که حالِ زیرِ باران رفتن عُشّاق می‌داند
.
مینا

.

نقاشی از : Daniel Del Orfano
و این چتر قرمز که توی اغلب نقاشیهاش حضور داره

هوای خوش شکوفایی...